|
|
|
|
|
جمعه 10 مهر 1394 ساعت 20:24 |
بازدید : 14753 |
نوشته شده به دست hossein.zendehbodi |
( نظرات )
از دارِ در آويخته ام ، تا تو بيايي با عشق در آويخته ام ، تا تو بيايي
بر گلشن خورشيد نگاهت به صد امّيد از گور شب انگيخته ام ، تا تو بيايي
در حسرت آواز پرستوي نگاهت صد ديده خزان ريخته ام ، تا تو بيايي
شهري همه مشتاق شكوفايي شعرم من از همه بگريخته ام ، تا تو بيايي
از خاك تنم پاي تو رنجور نگردد ! عالم همه گل بيخته ام ، تا تو بيايي !
هم اوّل و هم آخر و هم ظاهر و باطن من با تو در آميخته ام ، تا تو بيايي
---------------------------------------------
ديروز
تو
سوار بر « قئرآت » رعد
ــ چون برق ــ
بر ظلم مي تاختي !
امروز
من
سوار بر قئرآت « قلم »
فردا
هر طور كه باشد
كبوتر نور
خورشيد عشق را
خواهد باريد !
--------------------------------------
:: برچسبها:
شعر ضیغم نیکجو ,
اشعار ضیغم نیکجو ,
شعر ,
ضیغم نیکجو ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
|
|